วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

คนสนิทที่แอบคิดไปไกล

เรางงๆว่า เราไปสนิทกันตอนไหนนะ   รู้แต่ว่าเริ่มต้นที่เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่ชื่่ออ้อม   สนิทกับ k.ก  มากเวลาที่ไปหา k.ก  ก็มักจะลากเราไปด้วย  นิสัยของผู้หญิงคนนี้แบบว่าเขาเอาแต่ใจมาก แต่มีความอดทนเป็นเลิศ คนบ้าอะไรยอมให้เขาเหยียบมาตลอดจนได้ดีเป็นถึงผู้จัดการร้านทั้งที่จบแค่มัธยมต้น  ด้วยวัยเพียง24ปี  ตอนเธอเป็นแค่พนักงานบริการ  ถูกเขาว่าเขาด่ามากมาย  ขนาดเขาเล่าให้เราฟังในเรื่องเขา  เราฟังแล้วบางอย่างมันเกินไปที่จะทนจริงๆนะ  อาชีพบริการนั้น ขึ้นอยู่กับความอดทนจริงๆ    เราไปหา k.ก  ทีไรมักจะชอบฟังเขาเล่าเรื่องราวต่างๆ  เพราะช่วงนั้นเราเพิ่งเรียนรู้งานบริการที่แตกต่างจากเอ็มเค  ก็มันร้านอาหารเกาหลี ปิ้งย่างนี่นา มันยากที่ต้องปรับตัวกับรูปแบบการบริการ  แต่ด้วยความที่เราขยันอยู่แล้ว เลยทำได้                      
 พักหลังๆมักจะได้ไปทานข้าวด้วยกันบ่อยเลยสนิทกันมาเรื่อยๆ ความที่ประทับใจในตัวเขามากๆเลย  เขามาจากครอบครัวที่ยากจนมากเลยนะ  พ่อแม่ก็แยกทางกัน   แต่เขาไม่ใช่คนที่หลงไปกับแสงสีเลย  กลับเป็นคนที่สู้ ผลักดันตัวเอง แม้โอกาสทางสังคมน้อย เรียนน้อย เขาทำให้เราทึ่ง และอยากเอาอย่าง  การไปสนิทกับ k.ก  แรกๆเราแค่อยากไปเรียนรู้ในตัวเขาว่าเขาทำได้ไงนะ  เราอยากทำบ้าง  เขาสู้ เขาอดทน ขนาดไหนเราอยากดูมาปรับใช้เป็นตัวอย่างในการทำงานบ้าง ชอบฟังที่เขาพูดเขาบอกวิธีการทำงานมาก ต้องอย่างนั้นนะอย่างนี้นะ   แกคิดอย่างนั้นมันไม่ถูกนะ   บางอย่างต้องทำความเข้าใจมันให้ลึกซึ้ง   โอ้  ชอบมากแล้วเวลาเขาแนะนำนี่ ใช้ได้ผล  เขามีเหตุผลนะเรื่องงานเรื่องอะไร  แล้วที่สำคัญ k.ก  เป็นเพื่อนกับผู้จัดการร้านเราเวลาที่ว่างๆเขาก็จะเดินมาเล่นที่ร้านเรา  ก็ชอบมาคุยกับเราด้วย มีสาระบ้างไม่มีบ้าง ก็สนุกดี  เราชอบไปทานข้าวกับผู้จัดการ ผู้จัดการเราทำงานเก่งมาก จบมัธยมสามเหมือนกัน  แต่เธอมีใจรักงานสูงย้ำว่าสูงจริงๆไม่ยอมให้งานออกมาไม่เรียบร้อยเด็ดขาด  คุมคนได้ดีเรียกบ้างานเลยหล่ะ  เราทำงานกับพี่ผู้จัดการคนนี้ทำให้เราเป็นที่รอบคอบมากๆ  เขาสอนเราให้เป็นคนที่รอบคอบ  จนทุกวันนี้นิสัยการทำงานของเราแทบจะถอดแบบ แกมาเลยเพราะอยู่กับพี่เขานานที่สุด  ได้เรียนรู้ในตัวเขาเยอะเลยทีเดียว     ปกติเวลาเบรค ก็จะไปทานข้าวกันสามคนเรา มันไปด้วยกันบ่อย  จนวันหนึ่ง ก็ไปทานข้าวปกติแต่วันนั้นk.ก  ไม่ได้ไปด้วย  เรารู้สึกแปลกๆ มันคิดถึงมันเสียใจที่เขาไม่ไป   อุตสาห์ตั้งตารอเหมือนเมื่อวาน  เศร้ายังไงไม่รู้ มันอยากเห็นหน้าเขาน่ะ  เออ  แปลกจริงๆ จนผ่านมาหลายๆวันเข้าที่ไม่ได้เจอเขาเลย  คิดถึงว่ะ  เฮ้ย   เป็นอะไรเนี้ย  เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆคิดถึงมากกอะไรอย่างนี้  เคยเป็นหนักจนถามตัวเองว่าเป็นอะไรเนี้ย  บ้าหรือเปล่า ความรู้สึกมันเริ่มมี ว่าแอบคิดถึงสุดๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น