วันจันทร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

very love my superstar ตอน4

     ท่านประธานเดินขึ้นไปบนเวทีเมื่อได้ยินพิธีกรกล่าวเรียนเชิญเปิดงานวันนี้ นิรุตไม่ได้ขึ้นเวทีที่มีมนขลังของแสงสีแบบนี้มานานแล้วนับตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนเขาโดนมรสุมชีวิตเล่นงาน  บนเวทีแห่งโลกมายา มีแต่การแก่งแย่งชิงดี เพื่อให้ยืนถึงจุดสูงสุดของการเป็นนักร้อง   การเป็นนักร้องไม่ใช่เพียงแค่ร้องเพลงเก่งเต้นได้อย่างเดียว  แต่ต้องมีความอดทนและหาทุกวีถีทางเพื่อให้เป็นที่จดจำของแฟนๆ  การพยายามเพื่อให้ได้เป็นที่หนึ่ง  ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ทำไม่ง่ายนักสำหรับศิลปินไทยทุกวัน   นิรุตผ่านความยากลำบากมาแล้วอย่างโชกโชน  การเป็นศิลปินฝึกหัดในวันนี้ จะช่วยฝึกฝนให้ก้าวไปเป็นศิลปินที่แข็งแกร่งได้เป็นอย่างดี  ก่อนที่นิรุต ชายหนุ่มวัยกลางคนจะก้าวลงจากเวที สายตาเขาเหลือบมองไปทั่วบริเวณที่มีเด็กๆนักล่าฝัน ยืนมองอยู่เขาอดที่จะชื่นชมไม่ได้  แสงดาวเหล่านี้จะจุดประกายให้วงการเพลงของเมืองไทยต้องเติบโตไปข้างหน้าได้อย่างแน่นอน  และเขาเองจะเป็นผู้ผลักดัน  เมื่อเสียงปรบมือจบลงนิรุตได้แต่รอดูเด็กเหล่านี้จะทำความฝันของตนเป็นความจริงหรือไม่    
     "หมายเลขหนึ่งครับ  น้องพราว  ครับ"     สิ้นเสียงพิธีกรรุ่นพี่ประกาศจบลงเธอ  ก็ก้าวสู่บนเวที พราว  เด็กสาวจากกรุงเทพมหานคร มาออดิชั่นในเพลง อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง   น้ำเสียงเธอใส เหมือนดังวัยของเธอจนทุกคนอ้าปากค้าง  มีบางช่วงที่เสียงเธอแตก ทำให้การแสดงของเธอมีสะดุด  เราเห็นอาการเธอสั่นอย่างเห็นได้ชัด   เค  มองแววเด็กคนนี้ได้ดีเธอมีเสียงเป็นธรรมชาติและเป็นเอกลักษณ์ด้วยวัยเพียง 16 ปี  อาจจะตื่นเวที  เธอร้องจบ คณะกรรมการลงคะแนนว่าเธอ 'ผ่าน'       พราวดีใจเป็นอย่างมาก การออดิชั่นผ่านไปเรื่อยๆ ทางบริษัทต้องการแค่20คน  เท่านั้น    นญา  เดินมาหยุดอยู่กลางเวที  เธอเลือกบทเพลงของ 2am  นักร้องบันลาดแห่งเกาหลี    "ผ่านครับ"     เสียงของกรรมการประกาศออกมา เธอแทบไม่เชื่อ  บทเพลงนี้เธอร้องด้วยเสียงอันเล็กนุ่มนวลและไพเราะ  จนกรรมการและเค  เทคะแนนให้่  หมายเลขต่อไป  คือกลุ่มของสามสาวนักเต้น  พวกเธอฝึกซ้อมกันจนกระทั่งจะขึ้นเวที และใช้การแสดงเต้นโคพเวอร์ของวง โฟร์มินิท เกาหลีอีกเช่นกัน  ก่อนจะประกาศผล ออกไปจากการเต้นอันสุดยอด   เหล่าบรรดาPDต่างยกนิ้วให้ผ่าน ในท่ี่สุดพลังแห่งความสามัคคีก็สำฤทธิ์ผลซะทีสินะ   พวกเธอลงเวทีไปกอดคอร้องไห้ด้วย  เป็นภาพประทับสำหรับนิรุตอย่างมาก     "หมายเลขที่ สี่สิบหกครับ  น้องพีระ"   เด็กหนุ่มลุคเนิร์ดๆก้าวขึ้นเวทีพร้อมแว่นตาอันหนาประจำตัวเขา นญาต่างก็แอบลุ้นให้เขาผ่านไปด้วยกัน จะได้เป็นเพื่อนกัน  แต่เขาจะทำได้ไหมน่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น